Sluiten
Als Vlaamse cultureel-erfgoedinstelling voeren we achter de schermen voortdurend (kunst)historisch onderzoek uit. Belangrijk resultaat van dat onderzoek is een gericht aankoopbeleid. Hierdoor kunnen we regelmatig belangrijke leemtes invullen binnen onze collectie. Zo konden we recent twee waardevolle collectieobjecten aankopen, die een blik werpen op respectievelijk het Brugse neoclassicisme en de Brugse edelsmeedkunst uit 17e eeuw.
Vanaf de tweede helft van de 18e eeuw beleefde de schilderkunst in Brugge een nieuw hoogtepunt. Rond meester-schilder Joseph-Benoît Suvée en de Brugse Academie kwam het neoclassicisme tot volle bloei. Wist je dat het Brugse neoclassicisme bovendien een bijzondere invloed op de Europese schilderkunst had? Joseph Denis Odevaere is één van de meest bekende Brugse neoclassicistische kunstenaars. Net als Suvée volgde hij een opleiding aan de Brugse Academie en bouwde een internationale carrière uit.
De tekening van Odevaere is een portret van zijn vriend en reisgenoot Donatien Stochove. Hij was een telg uit een gegoede Brugse familie en reisde samen met Odevaere naar Italië. Daar zouden de twee deel hebben uitgemaakt van een sociaal netwerk rond Vlaamse, Franse en Italiaanse kunstenaars en intellectuelen als Joseph-Benoît Suvée, Joseph Ducq en Ingres. Odevaere portretteerde Stochove als een elegante en gecultiveerde reiziger, met Rome op de achtergrond. De twee boeken in het Oudgrieks – de Ilias van Homerus en de redevoeringen van Demosthenes – moeten zijn kennis van oude talen en interesse in klassieke culturen onderstrepen.
De aankoop van deze tekening is een belangrijk aanknopingspunt voor verder onderzoek naar Stochove en zijn rol in het kunstenaarsnetwerk rond Brugse meesters in het buitenland. De tekening zal dan ook deel uitmaken van ons onderzoeksproject Leerling-Meester II, over de invloed van sociale netwerken op de buitenlandse carrières van Brugse kunstenaars als Odevaere. Voor dit project, dat van start is gegaan in juni 2024, ontving Musea Brugge subsidies van Vlaanderen.
De tweede waardevolle verwerving is een vergulde zilveren pronkbeker van de Brugse edelsmid François Canneel (1605-1655). Pronkbekers uit de eerste helft van de 17e eeuw zijn eerder zeldzaam. Een pronkbeker is een rijkversierde, meestal zilveren beker. Ze waren vaak in het bezit van gilden en werden geassocieerd met overwinning, jacht of schutterij. Maar ze werden ook wel gemaakt voor speciale gebeurtenissen, zoals een huwelijk of als geschenk.
Op deze pronkbeker staat een figuur met lans en schild. Waarschijnlijk heeft de beker dus geen religieuze oorsprong. Op de liprand staan vier merktekens: een gekroonde leeuwenkop, een gekroonde B, de jaarletter W en de letters FC met daaronder een knoestige kaneeltak in een cirkel.
Dankzij die vier tekens weten we zeker dat de beker gemaakt is door de Brugse edelsmid François Canneel in 1628-1629. De pronkbeker is niet alleen zeldzaam, maar is ook uniek door zijn kwaliteit en vakmanschap.
De pronkbeker betekent een belangrijke aanvulling van onze deelcollectie Brugse 17e-eeuwse edelsmeedkunst. Dankzij de aankoop dragen we bij aan de bewaring van het Brugse erfgoed en in de verdere studie naar Brugse edelsmeden.
