Romantisch gedicht over een vrouw met een melancholische wending. De tekst is gesigneerd door Dr. Van Oye, mogelijks gaat dit om Eugeen of Eugène Van Oye, leerling van Guido Gezelle.
Opschrift
gedicht
(rechtsonder): Zij wandelde op onze aarde als midden rozen, / Zoo rein als meidauw bij het uchtendblozen, - / Een hemelskind, zooals heur name luidde / kwam ze onder ons een korte stonde pozen. / En waar ze ging, de lieve, onslooten bloemen / Om haar, een zusterbloem, te kunnen koozen... / Een stormwind woei ... hij drukte ze aan heur herte ... / Haar sloeg hij neer ... en brijzelde de broze... / Thans ligt ze daar ... niets kan mijn oog doen weenen / niets kan mijn hert dan ijdle zuchten lozen... / Een traan of zucht ontsluiten niet inoe ogen / mijn bloemken, sluimrend op uw bed van kozen... / Dr. Van Oye
Dimensies
geheel, hoogte: 173 mm
geheel, breedte: 270 mm
Permalink
IIIF manifest
Copyright
Musea Brugge engageert zich om gegevens als bruikbare open data ter beschikking te stellen. Afbeeldingen van kunstwerken die niet onder auteursrechtbeperkingen vallen, zijn daartoe gepubliceerd onder de Creative Commons Zero licentie. Deze mogen vrij worden gebruikt.
